Ten pieprz, och ten pieprz! *-*
Kiedy biorę do ręki [wreszcie własny!] flakon Piper Nigrum, kończy się zawsze tak samo. Jak kot z kocimiętką, jak pies z ekhm, truchłem królika w trawie… Bez umiaru, niczym człowiek pierwotny, z amokiem w oczach mam ochotę się w tych perfumach wytarzać, wykąpać, wypić duszkiem i strzelić w krwioobieg.
.
Piper Nigrum to najkrócej mówiąc zioła doprowadzone do perfumeryjnej perfekcji.
Choć tytułowy pieprz obecny jest stale i na każdym etapie trwania fazy kompozycji, nie powiedziałabym że to on jest tu najważniejszy i najciekawszy… Zdecydowanie największe drżenie serca i tzw. opad majtów powodują u mnie anyż i goździki. Słodkie, balsamiczne i bezkresne. Kiedy raz zapadną w nos, zmysły bezwiednie będą za nimi podążać, nieczułe na inne nuty, piętrzące się w tej ziołowej masie.
Tutaj goździki to kremowa słodycz o barwie ciepłego mahoniu, gładka i apetyczna. Kobieca i zmysłowa.
Goździkowy epos.
.
No ale, ponieważ wypadałoby napisać coś więcej…
Rozgryzając ambitnie pieprzną głębię PN, zachwyca w niej przede wszystkim łagodny i kojący akord suszonych ziół. Mięta, lawenda, lebiodka – wszystkie te przyprawy są same w sobie dość ostre i bardzo łatwe do odróżnienia, ale po wysuszeniu nabierają charakterystycznie miękkiej, przykurzonej słodyczy. Takie właśnie jest serce PN. Kwiaty lawendy schną w dłoniach w ciągu kilku chwil, kruszejąc do popielatego pyłu. Gałka muszkatołowa i drzewny kardamon [tam musi być kardamon!] dodają starodawnej, kuchennej i orientalnej pikanterii. Takie kuchenne retro w wersji drapieżnej; jak kucharz-kochanek, uwijający się po kuchni w fartuszku. Wyłącznie w fartuszku ;]
.
Piszę o sercu zapachu, ale tak naprawdę w przypadku PN to określenie bardzo względne. Piper Nigrum to jednolita, pieczołowicie ukręcona w moździerzu mieszanka ziół i przypraw, w której [poza nokautującym wejściem smoka pieprzem i kardamonem] wszystkie nuty tworzą spójną, bogatą ale niezmienną w czasie kompozycję, w której na dodatek… przykro mówić – zabrakło miejsca na nuty bazy.
Możemy się kłócić i pojedynkować, zdania nie zmienię. W gęstym morzu goździków nie jestem w stanie dosięgnąć do dna tego zapachu. Żadnego cedru, żadnej ambry, żadnych kadzidlanych bobków. Możliwe, że wzburzone morze roztarło miękkie żywice w pył i ślad na zawsze po nich zaginął. Jak kiedyś po jednym neonku w moim akwarium.
Nuty:
głowy: dziki anyż, dziki koper, mięta pieprzowa, cytrusy, akordy zielone i iglaste
serca: czarny pieprz, oregano, gałka muszkatołowa, elemi, olibanum, petitgrain, liście goździka, morski rozmaryn, przyprawy
bazy: ambra, styraks, benzoes, balsam peru, mirra, cedr atlaski, nuty drzewne
Data powstania: 1999
Twórca: Lorenzo Villoresi
Koncentracja: woda toaletowa (o mocy wody perfumowanej, nawiasem mówiąc)
Gif pochodzi z filmu Requiem dla Snu.
Zdjęcie ze strony pipetea.com
P.S. Ciągle podejrzewam skalara.