Nisha kadzi

I jeszcze ze spraw ogólnych.

Ponieważ panna M. zmyła mi dzisiaj łeb, aż w piętach to poczułam; postanowiłam wziąć się do roboty. W panelu bocznym będę na bieżąco dodawać recenzje, które w różnym czasie pojawiały się na różnych perfumowych portalach. Pora zebrać do kupy całą radosną twórczość…

A ponieważ WordPress ssie pałkę i mogę dodać tylko jeden dział do w/w panelu*, muszę jeszcze pokombinować jak na blogu umieścić moje opisy poszczególnych składników… Możliwe, że będą się pojawiać jako normalne wpisy, tylko z oddzielnym tagiem lub z innym kolorem czcionki. Lub jedno i drugie razem ;]

Jakieś sugestie?

—
* – Jednak się udało! Co nie zmienia faktu, że zmienianie czegokolwiek w „szybkim i intuicyjnym” menu WordPress’a to ból i męka. A nawet bul.

O zapachach zwykłam pisać na Wi. i Fragrantice, gdzie jedyne co mogło mnie spotkać to balonik w charakterze pochwały. Natomiast blogi… blogi są stresujące. Istnieje ryzyko, że w którymś komentarzu przeczytam „umrzyj”.
Been there, tried that. Na początku mam słowotok i często bredzę, bo i tak nikt tego przecież nie widzi. Potem się rozkręcam, trzaskam wpisy i ku mojemu [wiecznemu] zaskoczeniu, ktoś je lubi. I jest świetnie, ale rosnące zainteresowanie rodzi niepokój, że zaraz przestanie mi się chcieć albo spadnie poziom, o borze zielony, a może już spadł, tylko ludzie mnie czytają z przyzwyczajenia; albo już nawet nie czytają, tylko zapomnieli odsubskrybować?
W skrócie: tak, zawsze znajdę sobie powód do stresu i narzekania i nie, nigdy nie potrafię pisać na temat, bo miało być o blogu, skończyło się na mnie.

Blog o perfumach? I to niszowych, mon dieu, co za burżuizm!
Ano o perfumach. Niszowych. Taka karma. Jedni podniecają się torebkami Lułi Witą, inni porąbanymi zapachami. Deal with it.

A co by nie wyjść na kompletną sucz, chciałam napisać że bloga dostałam w prezencie urodzinowym [przemilczmy wartości liczbowe] od Magdy D., która jest kochana i która sprawiła mi mnóstwo radości ^^

Ciekawe, czy podołam…